14 Eylül 2014 Pazar

Bir elbise dikiyorum.

Bir hafta sonundan daha iyi akşamlar. Kendimi rutin yaşantıma adapte edebilmek için büyük uğraşlar veriyorum. Üzerimde kalan son tembellik tozlarını atabilmek için bu hafta biraz uğraştırıcı bir model denemek istedim.
Bir yıldan fazladır gözümün takılıp kaldığı bir modeli denedim. Ama bitiremedim. 
Postumu, projemi tamamladıktan sonra yapmayı düşünmüştüm ama hafta sonunu hobisiz geçirmediğimin kendime ispatı olsun diye tamamlayabildiğim kadarını paylaşmak ban daha cazip göründü.














Modelim 2012 Aralık sayısı kapağındaki bu model. Dergiyi aldığımdan beridir gözüm takılıyor. Yapabilir miyim ki? dedikçe de gözümü kaçırıyordum. Kumaşım hafif soluk bir gül kurusu rengi. Burada yakın gibi dursa da tam rengi değil.
Önce arkayı diktim. İnsan yapabilir miyim korkusunu taşıyınca hep bir hata çıkıyor. Burada da arka eteği ters kesmişim. Yani verevi sağdan sola değil soldan sağa olacaktı. Yanlış kesmenin verdiği olumsuzluk duygusuyla da dikerken esnetmişim.

Ama ön parça beni çok zorladı. Sözüm ona resimli dikiş kursu olarak da ayrıntılarıyla anlatmışlar. Elimin alıştığı kolay modellerde, burda dergisinin anlaşılmaz dilini fark etmiyorum. Ama bilmediğim dikişler arenasında, kelimenin tam anlamıyla donuveriyor zihnim. Önünde diktiğim pililer ne işe yarıyor. Parçayı geçirmem gereken yer neresi. Velhasıl son deminde dergiyi kapattım. Kafama göre projeyi sonuçlandırmaya çalıştım. Dikiş değil de nasıl olacak soruları çok vakit kaybettirdi bana.

Arkasına gizli fermuar koymak gerekiyordu. Ama bizim mahallenin manifaturacısında gizli fermuar kalmayınca eski usul fermuar taktım. Zaten gizli fermuarı da gizleyemiyorum ki. 
Omuz ve yan dikişlerini dikince, dikişe ayırdığım vakit de bitti. Son hamlelerim yarım hünerimi resimlemekle geçti.
Manken 38 beden olunca üstünde bol durdu. Ben daha bir dolduruyorum elbiseyi.Yine de önündeki burgu hatasına rağmen, olması gerekene yakın. Bu hafta içi de elbisemle uğraşıp hafta sonuna kadar bitireceğim. Cumartesi günü bir akrabamızın düğününde giymeyi düşünüyorum. İnşallah giyilebilecek bir kıvama getirebilirim.

Bu model aslında uzun bedenler için. Ama ben minyon yapıma uyarladım. Belden yukarıya gelen parçalarda 4 cm içe aldım. Şu an fark ettim ki kalıplarımı değiştirdikten sonra resimlememişim. Önümüzdeki hafta sonu belki post giremeyebilirim. Ama daha sonra aklımda olursa nasıl kısalttığımı buraya da ekleyeyim ki, aklıma bir not düşülsün. Tabi yaka da nerdeyse kayık yaka formunda onu da kapatıp yuvarladım. 
Beğendiniz mi diycem ama, bitmemiş bir projeyi de beğeninize sunmaya utandım şimdi. En azından "boşdurmamış, bir şeyler yapmaya çalışmış" dersiniz ümidiyle herkese güzel bir hafta diliyorum. İyi akşamlar.



7 Eylül 2014 Pazar

çiçekli bluzumu diktim.

Herkese iyi akşamlar. Artık ben de tatilden döndüm. Sözde dinlendim diyeceğim ama bugün hâlâ yorgun olduğumu fark ettim. Belki de tatil dönüşü pazartesi fobisidir. 

Hafta içi tatil dönüşü temizlik, çamaşır, şu bu arasına bir de bluzumu sıkıştırdım. Hem de bu ayın burda'sından 103 no'lu model














Bu kumaşı önce bir arkadaşıma bebek elbisesi dikip hediye etmek için almıştım. Cesaretimi toplayıp elbiseyi dikemeyeceğimi anlayınca başka bir hediye seçtim ve kumaşı kızım için dikmeye karar verdim. Ama kızım da kumaşı çocuksu bulmuş. Valla, benim içimdeki çocuk giyerim deyince...














Uzun bir süre dikiş dikmeyince, ağır bir modele kalkışamadım. Eylül sayısındaki bu model de gözüme hem hoş, hem kolay görünmüştü. Topu topu sadece bir kalıbı var ve omuzları bile dikişsiz. Yan dikişlerini çek yeter. Fakat ya tatil dönüşü benim kafam çok basmadı. Ya da açıklamaları hakikaten anlaşılmaz. Çünkü yakanın nasıl yapılacağını anlamadım. Dergide yakayı paysız kesin deyince uyanamadım. Bir de uyarmış, yakaya sulfile yapılmayacak diye. Herhalde doğru anlamışımdır. Deyip 2-3 cm aşağısına yaka lastik tünelini böyle iğneledim.














Böyle de diktim. Başımdan geçince, modeli daha da kolaylaştırıp ön açıklığını yapmadım. Zaten onun da lastik tüneliyle birlikte nasıl yapılacağını anlamamıştım. Kafam da yakaya takıldı.Yakası didik didik olmaz inşallah. Ama bir daha ki sefere fırfırla lastik tünelini de oluşturabileceğim şekilde pervaz kesip daha ince kumaşla çalışacağım.














Kollarını da kıvırıp lastik için boşluk bıraktım ve diktim.
Lastiklerini de takınca işte böyle oldu.

Yaka bölümünü sevmedim. Ama açıklama böyle diyor gibiydi. Hâlâ kafam karışık. Siz de eğer bu modeli dikerseniz nasıl yaptığınızı görmem için bana haber verin n'olur. Farklı bir yapılış tarzı varsa paylaştığınızda ben de öğrenmek isterim.
Neyse yarın bu bluzumu giymeyi düşünüyorum. Belki pazartesi sendromu hafifletir.
Off yaa... yarın işe başlamayı hiç istemiyorum. Ama mecburum. Neyse sonra görüşmek üzere. ilk iş günüm için kendimi motive edecek bir şeylerle uğraşmalıyım. Hoşçakalın...


5 Eylül 2014 Cuma

Kumaş çekilişi


























Tatil dönüşü bu kumaş çekilişinden haberim oldu ya ben de katılmak istedim. Başka da katılmak isteyen varsa 

http://yaseminindiktikleri.blogspot.com.tr/2014/09/kumas-cekilisi.html

adreinden ulaşabilirler. Herkese iyi şanslar.