Bu hafta için dikiş dikmedim. Ama epeydir aklımda duran bir projeyi gerçekleştirmeye çalıştım. Ama olağanüstü bir şey beklememeniz konusunda sizi uyarayım da. Yaptıklarım kendi çapımda, bence güzel olan şeyler.
Geçen hafta sonu kızımın odasını temizlerken çok güzel simli karton artıkları buldum. Kızım bunlarla arkadaşlarına hediye kartlar yapmış. Kalanları gösterince atabileceğimi söyledi. Böyle güzel şeyleri atabilir miyim hiç?
Baksanıza ışıl ışıl parlıyorlar. Şimdi bir fosillik yapıp, insanoğlu neler yapıyor diyecem güleceksiniz. Haydi kartonları anladım. Bir de kızım bana iki yüzü de yapışkanlı bant vermesin mi. Arkası yapışkanlı kaplama kağıtlarından daha pratik bir şey. Ben de bu küçük kutuyu kaplamaya karar verdim. Bu iki yüzü de yapışan bantlar bir harika tavsiye ederim.
Pek düzgün olmasa da çok hızlı şekilde kaplama işini bitirdim. pırıl pırıl parlıyor şimdi tuvalet masamın üstünde.
Bir de elimde bir miktar arkası yapışkanlı kaplama kağıdı ve orada burada elime gelen ama bir türlü atmaya kıyamadığım başka bir ayakkabı kutusu vardı ( ayakkabı kutusu sansüre takılıyor mu acaba?)
Elimdeki kaplama kağıdı yetecek mi bilmeden işe başladım.
Önce kutunun kapağını kapladım. Ama bir yanını düzeltirken, öbür ucu katlanıp birbirine yapışınca oldukça zorlandım. En nihayetinde bu kadar oldu. Geriye kalan kağıt da az olduğundan, kalan parça ile sadece kutunun yan kenarlarını kapladım. Hemen onu da göstereyim.
İşte bitmiş halini de bu mertebeye ancak getirebildim. Olsun önemli olan (içinde kalan kabarcıklara rağmen) bir estetik kazanması. Peki bu kutuyu ne yapacağım. Hemen söyleyeyim. Şu an için düşünüp durduğum, ama bir türlü cesaret edemeyince elimdeki artık kumaşlarla bir deneme yapmaya karar verdiğim, kırk yama çalışmam için malzeme kutusu yapacağım. O da ne demek mi?
Elimde, şu ana kadar diktiğim kumaşlardan artan ve bu iki kutuyu da dolduracak kadar birikmiş parça bulunurken, ben de babaannemin, anneannemin ve büyük halalarımın yaptığı gibi (patchwork değil de kırkyama) yapmaya karar verdim. Patchwork biraz daha profesyonel bir çağrışım yapıyor zihinler de. Ben ise eskilerin yaptığı gibi kırk çeşit kumaştan, kırk parça kesip, kırk ambarda kullanmak üzere kırkyama ya niyetlendim.
12x12 cm ölçülerinde kalın bir kartondan kalıp kestim önce. Sonra önüme çektiğim kumaşları bu kalıp yardımıyla çizip kesmeye başladım. Böylece yer kaplayan kumaşlardan da kurtulup, kutum dolduğunda da onları, şööyle estetik görünecek şekilde birbirine dikeceğim. Neyse burada sohbetimizi sonlandıralım. Daha bir kaç parça ancak kesebildim. Yarın da malum. Gönüllü köleliğimizin hafta başı. Bu akşam, artık kumaşların dağınıklığını ortadan kaldırmalıyım. Şimdilik hoşçakalın. Gününüz güzel olsun. (Beğendiniz mi diyeceğim ama gene lafım havada kalacak)
Allah razı olsun çok güzel
YanıtlaSil